Greckie znajomości dla włoskiego studenta w Polsce

Vincenzo jest studentem w Mediolanie. Ma 21 lat i pasjonuje się architekturą. Mając kilka wolnych dni w kalendarzu, znalazł niedrogi lot i postanowił odwiedzić Kraków.

Była to jego pierwsza tak daleka podróż. Nie miał jeszcze paszportu i był zachwycony, że jego dowód osobisty wystarczy do formalności związanych z wejściem na pokład. Po przylocie do Polski odbył krótki spacer po lotnisku, zanim znalazł autobus, który zabrał go do centrum miasta.

Z zachwytem wędrował wąskimi uliczkami Starego Miasta, podziwiając wspaniałość krakowskiego Rynku. Uwielbiał kolory, kształty i materiały.

Pobyt w Krakowie dobrze mu zrobił. Przysłuchiwał się też rozmowom mieszkańców. Już w Mediolanie słyszał słowiańskie języki, ale nie potrafił ich rozszyfrować. Teraz zanurzył się w tej muzyce.

Używając kilku słów po angielsku z włoskim akcentem i gestami, udało mu się zjeść lub znaleźć drogę. Spotkał kilku Szwedów w schronisku młodzieżowym i postanowili zjeść pierogi, pyszny lokalny nadziewany makaron.

Ostatniego dnia, po zwiedzeniu Zamku Krakowskiego, Vincenzo zrobił sobie przerwę na tarasie kawiarni. Podniósł lokalną gazetę pozostawioną na stoliku. Jest rozbawiony, widząc tak długie słowa z tak wieloma spółgłoskami w porównaniu do włoskiego.

A jednak, przy odrobinie większej koncentracji, rozpoznaje kilka słów tu i tam. W szczególności słowa łacińskie. Zaintrygowany, zdał sobie sprawę, że pomimo luki, niektóre słowa wyróżniają się i rozpoznaje je.

Postanowił skoncentrować się na słowach pochodzenia greckiego. Szybko rozpoznał demokrację, psychologię i teatr, których pisownia bardzo różni się od włoskiej.

Kiedy Vincenzo wrócił do Mediolanu, przywiózł z Polski obrazy i dźwięki. Wyjechał jako turysta w inne miejsce, a wrócił dorosły z doświadczenia w innym kraju, ale z tej samej rodziny.

Chociaż języki romańskie, germańskie i słowiańskie są różne, mają wspólną historię, która znajduje odzwierciedlenie w znacznej części używanego dziś słownictwa.

W języku greckim słowa takie jak idee, logika, problem, dramat i muzyka występują w całej Unii Europejskiej. Słowa te łączą przestrzeń i ponad dwa tysiące lat historii.